Tuesday, April 27, 2010

De mysterieuze Shanachies

Shanachies zijn mysterieus. Het zijn de legendarische verhalenvertellers uit Ierland: "Ireland's shanachies are gone now, but their legends live on". En nog een iets langer citaat: "Down through the centuries, they (Shanachies) had received the rich Irish oral tradition--the body of myths and history, folk- and fairy tales, the knowledge of herbs, of medicine, ways of caring for animals or predicting the weather, the poems, prayers and superstitions--and passed it on, gleaming like family silver. By 1951, though, the ages-old procession had faltered. Neil Duffy was old and dying, as was his generation. And rural Ireland was changing".

Er zijn echter ook moderne Shanachies. Voor Biebblogger, hij is waarschijnlijk de laatste in bibliotheekland, zijn ze net zo raadselachtig als de oorspronkelijke Ierse tegenvoeters. De afgelopen jaren kreeg hij regelmatig een tip / link / tweet toegestuurd over deze Shanachies. Ze bleken dan altijd in een ander ver werelddeel te verblijven. Deze Shanachies bleken zelfs aan een Bibliotheek verbonden te zijn.

Wat deden ze daar allemaal, zo ver weg? In ieder geval contacten leggen met collega's, filmen, nieuwe ontwikkelingen bekijken....., maar, het blijft ietwat ongrijpbaar voor Biebblogger. Wel werd hem duidelijk, dat hij een beetje jaloers was, zo'n baan leek hem ook wel wat. Maar ja, niet iedereen is in die gelegenheid, of de omstandigheden laten het niet toe.
Ook nu weer zijn de Shanachies de hort op. Ze zitten "smack right in the middle of the Canadian Rockies". Na overigens eerst vastgezeten te hebben in Londen vanwege de IJslandse vulkaan. Maar goed, je kunt je slechtere plaatsen voorstellen om vast te zitten.
Er moet o.a. een congres in Jasper bezocht worden. Als Biebblogger een tip mag geven? Als jullie daar toch zitten, rij dan even naar Banff over the Icefields Parkway : "The most spectacular journey in the world". Dat moet toch in te passen zijn.
Nog beter is het om de fiets te pakken. Naar het motto op dit blog: "My two favorite things in life are libraries and bicycles. They both move people forward without wasting anything. The perfect day: riding a bike to the library". Weg met die motorhomes en auto's. Veel bibliotheken onderweg zullen er niet zijn, wel onvergetelijk natuurschoon: bijvoorbeeld Lake Louise en Peyto Lake.

Het ideaal van Biebblogger? Dat hij een keer met de Shanachies mee mag. Maar dan wel op de fiets. En laten we dan van kust tot kust fietsen door, zeg Canada. Van bibliotheek tot bibliotheek? Dat kost maar ongeveer 4 maanden.

7 comments:

Rob van den Dam said...

Heb jer er al over gedacht om contact met hen op te nemen en jouw ideaal voor te leggen? Misschien zijn ze geïnteresseerd.

Groetjes,
Rob

Unknown said...

Leuk verhaal ! Had nog nooit van "ze" gehoord !

Anonymous said...

De Shanachies zijn ware avonturiers en ondernemen reizen waar menig bibliotheekmedewerker jaloer op zal zijn...Natuurlijk is (globalistisch) netwerken in deze tijd ook belangrijk, maar ik vraag me weleens af of deze kostbare expedities in deze tijd van krappe budgetten nog wel te verantwoorden is...De Shanachies worden gesponsord door o.m. de VOB, het procesbureau bibliotheekvernieuwing, Probiblio, de FOBID en DOK Delft...Allemaal organisaties die werken met gemeenschapsgeld...

biebblogger said...

Het raadsel blijft voor Biebblogger, ook na jouw commentaar. Inderdaad vraag je je af of er qua communicatie tegenwoordig niet veel kan met web2.0. Maar ja, dit is een vraag van iemand die niet zo goed weet wat de Shanachies uitspoken. En van iemand die een beetje jaloers is. Hij wil graag nog eens die Icefields Parkway fietsen, weet je.

Mark Borneman said...

De reizen van de Shanachies hebben over de jaren een enorm sterk internationaal netwerk opgebouwd. Een netwerk dat zich meerdere malen heeft terugbetaald. Bijvoorbeeld door internationale bezoeken naar DOK Delft, waar goed voor wordt betaald. En natuurlijk in kennis en samenwerking, die ons heeft gebracht waar we staan.

De kleine bedragen die verschillende partners inleggen, zijn daarbij wat mij betreft beter besteed dan welk advertentiegeld ook. Daarnaast zijn de reizen vrijwel geheel betaald door de landen/bibliotheken die de heren bezoeken. Wonderlijk dus dat zij nog geen reis door Nederland hebben gemaakt. Zou dat iets te maken kunnen hebben met bovenstaande jaloezie van 'anoniem'?

Mark Borneman
Manager communicatie & marketing
DOK Library Concept Center

ps bekijk ook eens de wekelijkse tv-show TWIL: http://www.thisweekinlibraries.com/ waar de jongens 'met eigen tijd en commercieel sponsorgeld' wekelijks aansprekende projecten in bibliotheken bespreken.

Erik Boekesteijn said...

Allereerst wil ik Biebblogger bedanken voor de aandacht en dit leuke verhaal. Helaas zijn we door tijdsdruk altijd snel, snel snel weer verder en de fiets zou niet te doen zijn. Nieuw Zeeland in juni gaat bijvoorbeeld van het Noordelijkste tot het Zuidelijkste puntje in 9 dagen, waarin 3 workshops en ik weet niet hoeveel bibliotheken. Zelfs Gandalf de Witte op een racefiets gaat dat niet redden.
Normaal reageer ik niet op anonieme mededelingen, maar om onduidelijkheden te voorkomen moet ik toch iets recht zetten.
Jaap en ik zijn met dit initiatief begonnen in 2006 met deels eigen geld en hebben in 2007 inderdaad met sponsoring VOB en Probiblio en enkele anderen de reis door de USA gemaakt. We hebben dit gedaan omdat we ons zorgen maakten over de toekomst van de bibliotheek en omdat we het belangrijk vinden om samen met de hele wereld te denken en te delen hoe we onze klanten de beste service aan kunnen bieden en zo onze plaats in de gemeenschap te kunnen waarborgen.
De laatste jaren, en zeker nu we als eerste Europese Movers & Shakers benoemd zijn, zijn we niet meer afhankelijk van sponsoring voor de reizen, maar worden we vanuit het buitenland betaald. Via mail, Twitter, facebook en wat al niet meer word elke dag de waardering uitgesproken voor ons werk en dat geeft ons de energie om dit naast ons reguliere werk te doen.
De grootste gevaren voor de bibliotheek NU zijn naar mijn mening: kortzichtigheid, bekrompenheid, jaloezie en vooral anonimiteit. Als we de gelden die aan deze factoren verloren gaan beter aanwenden dan zie ik een prachtige toekomst voor me.

Anonymous said...

I am final, I am sorry, it at all does not approach me. Thanks for the help.